Θυμάμαι..

..κι αναπολώ συχνά το παρελθόν.
Αν αναρωτιέσαι γιατί, θα στο πω. Αν πάλι όχι, πάτα ctrl+W :)
Και ξεκινάω..

Γιατί έχει περάσει, έχει τελειώσει. Και με καθαρότερο μυαλό τώρα πια μπορώ να αξιολογήσω τι κρατάμε και τι πετάμε. Υποθετικά πάντα.. γιατί όλα μένουν εν τέλει. Ανήσυχο πνεύμα είπαμε..

Γιατί αν δεν ήταν το παρελθόν και ήταν το παρόν, δεν θα ήθελα να το σκέφτομαι, να το θυμάμαι, να το ανακαλώ. Κι όλα αυτά επειδή το ζω.. μου φτάνει αυτό, δε νομίζεις;

Γιατί ότι σ'έκανε να χαρείς ή να κλάψεις το θυμάσαι εντονότερα τώρα που έχει γίνει παρελθόν. Άλλη η γλύκα, φίλε μου.. Θυμάσαι τότε;

Γιατί δεν σου φτάνουν όσα έχεις, θέλεις κι άλλα.. Εμ, τέτοια είμαι..

Γιατί η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. Θεμιτή; Oh well..

Γιατί έχω τις μαύρες μου, βαριέμαι, δουλεύω, etc.

Γιατί μπορώ και όπως και να το κάνουμε δεν παύει να αποτελεί κομμάτι του εαυτού μου.

Κι όλοι αυτοί οι λόγοι και πολλοί άλλοι που "λογοκρίθηκαν" είναι το γιατί μου.
Τώρα που τα λέμε, τι θυμήθηκα πάλι....